Hari ahad yang mendung. Sangat kool membaca sebuah tulisan Zaharah Nawawi dalam Mingguan Malaysia.
HUJAN
Hujan semakin lebat
Payung tuaku yang patah jemari
Terbalik ke atas lalu terlipat
Tatkala diterjah titis-titis dingin
Beserta angin
Yang kian keras datangnya.
Anda boleh menikmatinya dengan hanya menvisualkan sebagai imej sebenar, seorang yang sedang mengharung hujan lebat dengan angin ribut dan payung terlipat. Kedinginan dan tak berdaya. Imej melankoli dan sedikit tragedi. Sebuah gambaran mudah yang indah. Atau anda membuka selimut dingin pada sajak ini, sama ada mengupas satu-satu, baris demi baris, perkataan demi perkataan, atau boleh sahaja menyingkap daripada keseluruhan imej yang cuba digambarkan, menikmatinya sebagai sebuah jasad yang lengkap, tidak berpisah pada setiap baris dan katanya. Lalu sosoknya ialah sebuah misteri yang cantik dan menghairahkan. Seperti gambar nude seorang feminis.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment